En sık ergenlerde ve kadınlarda görülür. Küçük çocuklarda da gelişebilir. Genellikle örseleyici olaylar sonrasında ortaya çıkar. Bu bozuklukta genetik yatkınlık tanımlanmıştır.
Dissosiyatif kimlik bozukluğu geçmişte “çoğul kişilik bozukluğu” olarak adlandırılıyordu. Burada hastaların en az iki kimliği vardır ve birinden diğerine hızlı geçişler olabilir. Hasta başka bir kimliğinin veya kimliklerinin olduğunun ayrımın da olabilir veya olmayabilir. Değişik kimlikler; herhangi bir cinsiyet, yaş ve kişilik türünde yaşanabilir. Hastalar değişik kimliklerinin baskın olduğu zamanlar için yanıltılarının ve bellek yitimlerinin olduğunu bildirebilirler. Klinik olarak; dürtüsel yaşam tarzı, madde kötüye kullanımı, somatik (bedensel) belirtiler, toplumdan uzaklaşma, çocuksu davranışları içeren bir örüntüde gözlenir (E. Köroğlu, Psikiyatri El Kitabı).
Dissosiyatif kimlik bozukluğu, dissosiyatif bozuklukların en ağır ve kronik olanıdır. Erken yaşta gelişen bozukluğun sonlanımı daha kötüdür.
Tedavide psikodinamik psikoterapi bu bozukluk için en etkin yaklaşımdır. Eşlik eden belirtilerin tedavisinde ilaç tedavisi önerilmektedir